Om deze post te maken heb ik mijn grootmoeder geïnterviewd. Zij heeft in haar eigen woorden, op papier mijn vraag beantwoordt. Ik heb dit voor haar uitgewerkt. ~ Marianne
Je bent zelf langzaam ouder geworden en meer hulpbehoevend. Toch heb ik het idee dat je karakter nog heel erg hetzelfde is als een jaar of 30 geleden.
Is dat wel zo? Wat is er veranderd?
En hoe blijf je, als je omgeving verandert, zoveel jezelf?
Over mezelf gesproken: Het valt niet mee om telkens te moeten constateren dat er weer iets niet meer lukt en dat ik dan hulp moet vragen.
Soms sta ik er versteld van dat ik redelijk gemakkelijk dingen uit handen kan geven. Dat had ik niet van mezelf verwacht. Altijd heb ik het roer stevig in handen gehad.
Maar… ik kan altijd hulp vragen bij opa en niet in de laatste plaats bij mijn Grote Helper, die ik om geduld en wijsheid mag vragen! Zodoende blijf ik, hoop ik, zoveel mezelf.
An Schilperoort
Laatste berichten van An Schilperoort (toon alles)
- Opvoeden van kleinkinderen - 21 december 2015
- Hulp accepteren – dialoog met mijn grootmoeder - 18 november 2015
- Authentiek Ouder worden – 90 jaar levenservaring - 14 oktober 2015