Het overvalt elke vrouw die op het punt staat mama te worden: je bent opeens bang om te moeten bevallen. Het idee alleen al dat ik een soort meloen uit een gaatje niet groter dan een tennisbal moet gaan persen is een recept dat niet kan mislukken voor waanbeelden over uitscheuren tot aan je bilnaad, alsnog een keizersnede en weken daarna niet kunnen lopen en tillen.

Wat voor zwangerschap je ook hebt, mensen geven je te pas en onpas ongevraagd advies. Zo roepen mensen welke dingen je moet eten en welke dingen je moet laten staan. En iets over genieten.

Ik wilde heus niet negen maanden op een roze wolk drijven, maar dit was niet wat ik verwacht had.

De verloskundige vindt het een goed teken dat ik de zwangerschap voel. We krijgen het advies om te bellen als het veel erger wordt. Misselijkheid hoort erbij en kan nog wel het hele eerste trimester duren.

Het eerste deel in een serie van 15 blogjes over mama worden, zwanger zijn, hyperemesis en postpartum depressie.