Wat voor zwangerschap je ook hebt, mensen geven je te pas en onpas ongevraagd advies. Zo roepen mensen welke dingen je moet eten en welke dingen je moet laten staan.
Ze lijken wel hun best te doen om zo precies mogelijk te beschrijven hoe dat eten eruit ziet, smaakt en ruikt, terwijl jij bij de gedachte aan het woord ‘fruit’ al over je nek gaat. En dan hebben we het nog niet eens over het woord ‘banaan’. Of nog erger: ‘mayonaise’. Brrr…
Het liefste wilde ik schreeuwen tegen alle mensen met hun adviezen.
Genieten?
Het ergste was het advies: “Je moet wel genieten, hoor!”
Genieten? Waarvan dan?
Van doodstil op mijn rug in bed liggen piekeren over mijn baan en carrière? Van de inwendige echo’s om weer te kijken of dit echt van één embryo kwam? Van de één kilometer lange tocht naar de verloskundige voor een controle, waar je een ruim half uur over doet? Van wekenlang geen kleren aanhebben? Van niet zelf iets uit de koelkast kunnen pakken? Van lasagne, die je je neus uitkotst? Van op de wc zitten met een teiltje in je handen, omdat je van je eigen nummer 2 over je nek aan het gaan bent? Van het moeten roepen van je partner om een glas water, omdat je lijf nog wil kotsen, maar je compleet leeg bent?
Ik weet niet eens of ik daar van zou willen genieten.
Dit blog is deel van een serie van 15 blogjes over zwanger worden, hyperemesis en post-partum depressie. Lees de hele serie mama worden.
Laatste berichten van Marianne Cysouw (toon alles)
- Bevalangst – mama worden (5/15) - 26 december 2016
- Ongevraagd advies – mama worden (4/15) - 28 november 2016
- Dromen van een miskraam – mama worden (3/15) - 28 oktober 2016
